1. Kendinizden bahseder misiniz? Sizi tanıyabilir miyiz?
1973 yılında Ankara’da doğdum. İlk ve orta öğretimimi Konya’nın Kulu ilçesinde yaptıktan sonra eğitimime İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi’nde devam ettim ve oradan 1999 yılında mezun oldum. 2001 yılında eşim Elif Hanım’la evlendim ve 3 çocuğumuz oldu. 2003 yılında İsveç’e yerleştim.
2. İsveç’te başarılı bir doktorsunuz. Yakın tarihte İsveç’te “en başarılı doktor” ödülünü aldınız. Bu konuyu açıklar mısınız? Ve bir de tabii başarınızı neye borçlu olduğunuzu öğrenmek isteriz…
İsveç yeni bir ülke, yeni bir kültür, yeni bir sosyal yaşam ve yeni bir dil demekti bizim için… Başlangıçta ekonomik ve sosyal zorlukların yanında mesleki açıdan bana yol gösterecek birinin eksikliğini de her zaman hissediyordum, Önümde bu konuda bana örnek teşkil edecek Türkiye’den gelmiş ve herşeye sıfırdan başlamış bir doktor arkadaşımın olmaması en büyük problemdi. Bilgi arayışındaydım ama bulamıyordum… Eşimin ve yakın çevremin desteğiyle zorlukların üstesinden yavaş yavaş gelmeye başladım. Türkiye Avrupa Birliği üyesi olmadığı için, Tıp diplomamız geçerlilik arz etmiyordu. Bu yüzden önce dil sınavı, sonra tamamlayıcı bilimsel sınavlar olan tıbbi pratik ve teorik sınavları 16 ay gibi kısa bir surede verdim. Sonra Doç. Dr. Yüksel Peker ile tanıştım ve onun tavsiyesiyle Skövde şehrine taşındım. Onun yardımları ve göstermiş olduğu vizyonla çalışmalarıma başladım. Mecburi hizmeti yaptıktan sonra halen görev yaptığım Skaraborgs Sjukhus’te İç Hastalıkları ve Kardiyoloji ihtisasına başladım. Geçen bu süreçte tabii ki zorluklar ve sıkıntılar yaşadım. Ama yaşanılan bu zorlukları düzenli olarak çalışmakla, adım adım hedef koyarak yılmadan mücadele ederek ve daima çevremdeki insanlarla istişare ederek aştım. Başarı, bir hedef belirledikten sonra o hedefe ulaşabilmek için gerekli olan enerjinin ve çalışma gücünün hedefe en uygun şekilde ekonomik ve etkin olarak kullanılabilmesidir. Bunun için de planlı ve programlı hareket etmek gerekiyor. En önemli unsurlar ise; koymuş olduğunuz hedefe motive olmak, azimle ve sabırla çalışmak, hatalardan ders çıkarabilmek ve kendini düzeltebilmektir.
Skövde şehrinde çalışmalarıma devam ederken, yaşamış olduğum Skaraborg eyaletinde 1990 yılından beri verilen “KÄRNDOKTOR-ÖRNEK DOKTOR” ödülüne 2012 yılında layık görüldüm. Ödülü meslek hayatlarına yeni başlayan genç doktorların oluşturduğu bir komite veriyor. Ödül, genç doktor ve doktor adaylarının mesleki ve insani açıdan kendilerine örnek olan, onların mesleki gelişiminde pedagojik yaklaşımlarıyla katkıda bulunan ve güvenilir ve dürüst tutumlarıyla genç doktorların kendilerine örnek olarak gördükleri bir doktora, iki aşamalı oylamadan sonra veriliyor. 1990 yılından beri verilen bu ödülün, ilk kez yabancı ve Müslüman bir doktora verilmesi bu eyalette yaşayan yabancı uyruklu vatandaşlar kadar bölgedeki İsveçlilerin de büyük beğeni ve takdirini kazandı. Ayrıca 2013 yılında da Sweturk (İsveç-Türk İşadamları Derneği) Başarı Ödülleri kapsamında “Yılın Akademisyeni” ödülünü kazandım.
3. Yaşamak için İsveç’i seçmenizdeki en büyük etken nedir? İsveç olmasaydı, tercihiniz hangi ülke olurdu?
Gerçekçi olmak gerekirse, İsveç’te yaşamak fikri planlanmış bir şey değildi. Hayat her insana ayrı ayrı sürprizler ve yeni olanaklar sunuyor. Benim de İsveç’e yerleşmem böyle bir sürpriz sonucu gerçekleşti. Tabii bunda Kululu olmam ve burada çok yakın akraba ve arkadaş çevremin olması da etkili oldu. İsveç olmasaydı, yaşantıma Türkiye’de devam etmek isterdim.
Dr. Harun Uzel
4. Doktor olmasaydınız hangi mesleği seçerdiniz?
Sosyal ve kültürel faaliyetleri ve sporu çok sevdiğim için, siyasal veya sosyal ya da sportif bir alanda faaliyet yürütürdüm diye düşünüyorum.
5. Hayatınızla ilgili geçmişe yolculuk yapacak olursak, keşke yapmasaydım dediğiniz bir olay var mı?
Aslında yok ama bazen acaba İsveç’e gelmek yerine Türkiye’de kalsaydım daha mı iyi olurdu diye düşündüğüm oluyor. Bir de keşke İngilizceyi lise ve üniversitedeyken öğrenseydim diyorum.
6. İsveç’teki sağlık sistemi ilgili düşünceleriniz nelerdir? İsveç’i teşhis ve tedavi uygulamalarında yeterli buluyor musunuz?
İsveç dünyanın en gelişmiş ülkelerinden birisi olmasına rağmen, yeterli personel olmamasından dolayı sağlık sektöründe sıkıntı yaşanıyor. Periferden merkeze kadar bütün hastane ve sağlık ocaklarında yeterli donanım var ama personel sıkıntısı üst düzeyde. Bu sebepten dolayı, vaktinde teşhis konulamayan çok vaka oluyor ve bu da tedaviyi geciktiriyor. Bu nedenle son dönemlerde sağlık turizmi kapsamında birçok hasta yurtdışına tedavi olmaya gidiyor.
7. Bundan sonraki hedefleriniz nelerdir?
Önemli olan gerçekçi hedefler koyabilmek. Bu bağlamda ilk olarak kariyer planlamamı yapacağım. Uzun vadede daha sosyal içerikli projelerde bulunmak ve belki siyasi olarak da faaliyette bulunmak planlarım arasında. Özellikle Stockholm’de Türk-Kürt nüfusunun yoğunluğundan dolayı ve daha sağlıklı komünikasyon kurulup, daha verimli tedavi verilebilmesi amacıyla bir hastane kurma projesi de düşünüyorum.
8. Buradan gençlere vermek istediğiniz bir mesaj var mı?
Gençlerimiz bizim geleceğimiz ve üzerlerine titrediğimiz varlıklarımız, kimliğimizin ve kültürümüzün garantisidir. İlk tavsiyem; gençlerimizin ivedilikle eğitime yönelmeleridir. Tıp, hukuk, ekonomi, mühendislik, kamu yönetimi ve diğer sosyal ve siyasal alanlarda eğitim görmüş gençlerimize Avrupa’da yaşayan Türkler olarak çok ihtiyacımız var. Yaşadığımız ülkenin kanunlarını, kamu düzenini ve işleyişini bize öğretecek, çalışkan, adil ve dürüst, gelecek nesillere örnek olacak bir gençliğe ihtiyacımız var. Bunun yanında, Avrupa’da yaşadığımız için, entegrasyon sürecinde asimile olmadan kimliğimizi ve kültürümüzü koruyarak topluma adapte olan ve toplumun her kesimine faydalı olarak ülkemizi ve milletimizi en iyi şekilde temsil edecek gençlere ihtiyacımız olduğu gibi, bu gençleri motive edecek, onlara örnek olacak sosyal bilince sahip ana-babalara da ihtiyacımız var.
Röportaj: Murat TOPÇU
